23 augustus 2021

Start van het avontuur. Na maanden hard hebben gewerkt en veel moeten regelen, waren we onderweg naar het vliegtuig. Een moment waarvan ik wist dat het ging komen maar ik nog niet helemaal besefte wat er ging gebeuren. De dagen voor mijn vertrek had ik veel met mijn ouders en vrienden besteed. Ook moesten de laatste spullen in worden gepakt. Dat was denk ik de grootste uitdaging. Inpakken, terwijl ik nog niet besefte dat ik voor 4 maanden zou vertrekken naar de andere kant van de wereld. Ik had wel opgezocht wat voor weer het gaat worden in Zuid-Korea maar daar werd ik niet echt geruster op. Als ik aankom dan is het rond de 30 graden, vervolgens kan het al rond oktober kouder worden (herfst) en eind november zal het al richting het vriespunt gaan. Dus ik moest zomer en winter spullen inpakken terwijl ik maar 1 koffer van 30 kilo meenam en een handbagage koffer. Dat was dus even passen en meten maar het was gelukt. Mijn koffer was 23 kilo dus ik was natuurlijk blij en verrast want ondanks dat ie helemaal vol zat, wist ik dat ik 7 extra kilo mee terug kan nemen naar Nederland.

Op het vliegveld ging het enorm soepel. Het was rustig door corona. Achter de douane was bijna niemand en toen besefte ik echt dat ik geluk had dat dit allemaal mogelijk was en dat ik heb kunnen regelen dat ik in deze onzekere tijd aan de andere kant van de wereld kan studeren. Met support van de hogeschool en mijn ouders hield niks mij meer tegen.

De vlucht ging snel en voor ik het wist, was ik al geland. Daar begon ik pas te beseffen waar ik was. Een land waar amper Engels werd gesproken. Ik had er al een beetje op gerekend maar het was niet ideaal door de corona situatie. Het kostte enorm veel tijd. We moesten op het vliegveld in Seoul langs 5 balies. Ik denk dat mijn paspoort wel 5x is gecontroleerd en waar ik helemaal hard om moest lachen, was toen ik letterlijk met koffer en al het vliegveld uitliep op weg naar de taxi, daar was nog een paspoortcontrole punt! Bij elke balie moesten ze papieren hebben. Meestal gaf ik al mijn papieren zodat ze zelf maar konden kijken welke ze nodig hadden want ik kon er niks van opmaken wat ze zeiden. We mochten ongeveer na 5 wachtrijen en balies en 3 uur verder het vliegveld verlaten en richting de airbnb waar we 14 dagen in quarantaine moesten.

Wat mij het meest verraste was dat we een app moesten downloaden waar we 24/7 op werden gevolgd. Ze konden door de app dus continu onze locatie zien zodat de overheid wist dat we echt in quarantaine waren en niet naar buiten gingen. We mochten twee keer de airbnb verlaten omdat we moesten testen voor corona. Een speciale corona taxi haalde ons op. Het was bijzonder. Ik keek mijn ogen uit vanuit de auto. Veel mensen over straat en overal gebeurde wel wat. Ook de borden en gebouwen waren erg indrukwekkend.

Tijdens de quarantaine konden we geen boodschappen doen. Dus water bestelden we de eerste dagen bij een restaurant. Nou 2 euro voor een flesje water van 0.5 liter was wel heftig. Na een paar dagen geprobeerd boodschappen te bestellen op apps in het Koreaans had ik het opgegeven. Ik besloot toch maar de eigenaar van het appartement een bericht te sturen met de vraag of het mogelijk was dat hij water en fruit kon brengen. De eigenaar reageerde zo snel terug en dacht dat we de 4 dagen dat we daar al zaten geen water hadden gedronken. Die was zich doodgeschrokken (mijn fout hahha) maar gelukkig begreep hij de situatie nadat ik het had uitgelegd en bracht hij dezelfde dag nog grote flessen water.